دلم برات تنگ شده. کاش توی این شب برفی زمستون مثل همیشه صدای زنگ خونه رو به صورت کشدار همیشگی که فقط خاصِ خاصِ خودته و هیچکس دیگه ای تا حالا اینجوری زنگ خونه رو به صدا درنیاورده فشار میدادی و قندیل بسته میومدی خونه و میگفتی اوه اوه چه سرمای استخون سوزی. پنج شنبه هارو دوس ندارم. تو هم که اینجا نیستی خیلی سخت تر میشه پنج شنبه هارو تاب آورد. کاش حداقل توی همین شهر بودی. گاهی میومدم بهت سر میزدم. با هم خلوت میکردیم.